NECİB SULTANIM.
İskenderun’da çalışırken evdeki büyük kız" ben dedemi şu kadar seneden ber i görmedim beni Dedeme götür "diye tutturdu.Diğer çocuklardan küçük olan ikiside bizide götür dediler.Otobüsle Konya’ya gittik.Konya’ya ulaştığımızda gece saat 12 yi geçiyordu.Otogarda bulunan taksiler gideceğimiz yer 10 liralık bir mesafe olmasına rağmen benden 30 lira istedi.Ben celallenip vermek içimden gelmedi.Çocukların elinden tutup yürüyerek yoldan gidelim.Başka bir taksi gelirse el ederiz daha hesaplı gideriz diye içimden geçirdim.onbeş yirmi dakika yürüdük.Kış günü yerde kar ve ayaz buz gibi.Bir müddet sonra yanımızda siyah renkli son model bir araba durdu.Bana hitaben “Efendim buyrun” dedi.ben şaşırdım arabaya bindik.Bizi evimize kadar bıraktı ve bana “Kusura bakma Metli Sultanım zikir yaptırmakta idi.Bana emretti filan yerden şu şu kişeleri arabaya alarak evlerine götür”dedi.Ben biraz geciktim.dedi.Bizi götüren adamın ismini dahi sormayı unutmuşum.Metli Sultanın himmetlerinden en küçük olanı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder