NECİB SULTANDAN

 Azizim Necib Efendim anlatmıştı:Bir meşayıha sağlığında hizmet edip neredeyse sağ kolu mesabesinde olan bir efendi'den dinlemiştim.Anlattığına göre Efendiye hizmet noktasında bayağı yol almıştı.Efendi bir gün bu hizmetleri esnasında Bir şeyin asan olmasını istersen Kur'an'ı Kerim'de filan ayet vardır.Okursan istediğin o iş gerçekleşir"demişti.Sağlığında işaret etmese de efendi vefatından sonra dervişlerle ilgilenmeyi ben kendi üzerine aldım.ancak çoban gidince sürü çabuk dağılıyor.Dervişlerde dağıldılar.Bazıları gelip gitsede eski neşe kalmamıştı.Karı koca olarak çocuğumuz yoktu.ancak ben karımla çok mutluydum.Bir gün erken yattık.Aklıma bu ayet geldi.Ailemle mutluyum.Mali işlerimde yolunda Allahımdan daha ne isterim ki diye düşünürken bu ayeti içimden okumak geldi.Okurkende  art bir niyet düşünmeksizin mahalleden gelip geçerken gördüğüm ve bana saygı gösteren genç bir kız hayalime geldi.Gecenin bir vaktinde kapı çalındı.Hanımıma hayırdır.bu vakitte senin akrabaların olmasın dedim.Uyandı kapıyı açtı karşısında bir genç kız elinde bohçası ile evimize çıkagelmiş.Sorduk:Hayırdır?diye.Kız dedi ki ben buraya sana varmaya geldim"dedi.Ben şaşırdım.Çünkü karımla mutluydum.Yaşı benim yaşımın yarısından daha küçük.Kızım olurmu öyle şey dediysemde "Kendimi öldürürüm ben geri gitmem"diye tutturdu.Gecenin ilerlemiş bir vakti.Sabah olur hayır olur diye mecburen benim hanım diğer odaya yatak hazırladı ve gelen misafirle birlikte odada yattı.Ben odada tek başına idim.ertesi sabah kız evine gitmedi.Evlerinde telaş başlamış.Yokluğu anlaşılınca aramaya çıkmışlar ama nafile böylelikle iki gün geçti.Baktım iş sarpa saracak.Hanımıma dedim ki bunun evine git ana babasına haber ver.Hanım gitti anne babasına haber verdiler.Onlar bizim evimize geldiler .Kız ben asla geri dönmem bu adamla evlenmezsem kendimi de öldürürüm diye onlara aşikaren söyledi.Meseleyi daha fazla büyütüp rezil rüsvay olmadan ,hanımım dedi ki:"Bey sen yaşlısın,ben yaşlıyım.Bu kızı nikahına al.ev işlerimizi yapar bizlere hizmet eder".deyince biz bu kızla nikah yaptık.Kız tüm ev işlerimizi görmeye başladı.Tüm temizlik,yemek v.s işlerimiz görülmekte idi.Bu mihvalde bir yıl devam etti.Sonra ikinci eşim hamile kaldı.Bir kız çocuğumuz oldu.Çocuk doğduktan üç dört ay sonra ikinci eşimin huyu değişti.Bu sefer ilk eşime emretmeğe,şunu getir,bunu götür demeye başladı.İlk eşim üç beş ay sabretti ise en sonunda dayanamadı "Bey ben artık bu evden gidiyorum dedi"ve gitti.Biz kaldık ikinci hanımla.kız çocuğumuz büyüdü aradan onbeş sene geçti.Şimdiki halimi sorarsan aile huzurum gitti.Ana kız sanki benim karım ve çocuğum değil iki kocam gibi bana davranmaya başladı.Ben şeyh Efendi'den bu ayeti öğrendim ama bu işin çilesini ve imtihanını hiç sormamışım.Evet bu ayeti okuduğumuzda her istediğimiz oluyor ama çilesi nolacak diye düşünerek okumak gerekirmiş"dedi.